معلّم معمولاً بوسيله تمرين ، فراگير را به تكرار مطلب يا كاربرد آن تشويق مي كند تا فراگير در موضوع مورد نظر تبحر لازم را كسب كند . مثلاً معلّم انگليسي از فراگير مي خواهد كه با تكرار شفاهي اصطلاحات ، تلفّظ صحيح آن ها را فراگيرد ، يا بعد از يافتن طرز ساختن جملات شرطي  ، پنج جمله ی شرطي بسازد . ممكن است معلّم رياضي  پس از درس دادن مفهوم مشتق و طرز مشتق گيري از توابع  ، از دانش آموزان بخواهد كه ده مسئله در رابطه با اين موضوع حل كنند . در تمام موارد بالا معلّم ، با استفاده از شيوه ی تمريني ، دانش آموزان را به تكرار يا كاربرد مفاهيم مورد نظر تشويق مي كند .